زمانی برای دکوراسیون
از جمله چیزهائی که در زندگی میتواند مایه آرامش و انبساط خاطر گردد, زمینه های گوناگون دکوراسیون منزل است. اما ظاهرا به این مورد بیشتر در خانواده هائی میتوان پرداخت که یا سن و سالی از آنان گذشته, یا شرایط مالی ( و فرهنگی ) خانواده بگونه ایست که خانم خانه, خانه دار باشند.
گرچه این تصویر مربوط به آمریکای بعد جنگ دوم جهانی است, اما هنوز هم در فرهنگ آمریکائی کم نیستند آنان که خانمها را بیشتر خانه دار می پسندند.
اما امروزه در بیشتر خانواده ها هم زن و شوهر مجبورند بخش قابل توجهی از روز ( یا شب ) را صرف امور خارج منزل کنند. به این ترتیب معمولا برای آنان انرژی ( و دل و دماغ ) چندانی باقی نمی ماند تا زمانی را نیز صرف امور دکوراسیون منزل کرده یا اصولا به چیزی بنام تغییر دکوراسیون در خانه بیندیشند.
یکی از تضادهای عجیب زندگی مدرن آنست که معمولا تلاش برای زندگی بهتر, منجر به آرامش و دل آسودگی واقعی اشخاص نمیگردد. اما چه باید کرد ! ؟
مسلما نمیتوان تنها بکمک دکوراسیون و تغییرات مناسب و ادواری در آن, زندگی ها را از یکنواختی بدر آورد !
آیا مسائل زیبائی شناسی در زندگی را تا دوران بازنشستگی باید تعطیل کرد ؟ آیا بجهت اولویتهای مادی و غیرمادی زندگی میتوان از بهترین سالهای عمر که همین سالهای قبل از ” بازنشستگی” است, چشم پوشید ؟ چه تضمینی هست که این سالهای بازنشستگی همراه دهها بیماری و مشکلات مادی و روحی نباشد ؟ از اینگونه اما و اگرها هزاران میتوان شمرد.
اما توصیه بزرگان آنست که بهترین زمان برای زندگی, زمان حال است. حکیم بزرگ نیشابور در همین مورد توصیه به خوشی امروز کرده و معتقد است که بنیاد بر گذشته و آینده هر دو خطاست ! اگر در درستی این سخن, راه به افراط نبریم, باید گفت گرچه برخی مسائل زندگی در هر برهه اولویت نخست دارند, اما بهتر است فرصتها را غنیمت شمرده و به سخن مولانا از آب دریا نیز بقدر لازم حظ برد !
اگر در سخن حکیم نیشابور راه به افراط و تفریط نبریم, میتوان با او هم رای شد که : از دی که گذشت, هیچ از او یاد مکن / فردا که نیامده ست, فریاد مکن / بر نامده و گذشته بنیاد مکن / حالی خوش باش و عمر بر باد مکن !
توصیه ” دکوراسیون بهفرم ” در زمینه پرداختن به مسائل دکوراسیون نیز نه افراط و تفریط, بلکه اغتنام از فرصتهاست. سالهای جوانی و میانسالی و پیری را نمیتوان باهم مقایسه کرد. البته که در سایه یک عمر تلاش, معمولا میتوان دوران میانسالی آسوده خاطرتری داشت. اما واقعیت آنست که در این سالها گرچه فرصت ها بیشتر می باشد, اما روحیه تغییرات نیز چندان نیست.
وقتی دست یافتن به بهترین و مناسبترین مقدور نیست, از مولانا میتوان مدد گرفت که : آب دریا را اگر نتوان کشید / هم بقدر تشنگی باید چشید !
شاید مناسبترین راه پرداختن به مسائل دکوراسیون در سالهای نخست تا جا افتادن زندگی های خانوادگی, همکاری و تعامل و تحمل بیشتر تک تک اعضاء خانواده در مسائل دکوراسیون داخلی منزل باشد. مسلما خانواده هائی که دارای تمکن مالی مناسب اند میتوانند در این زمینه از دیگران نیز کمک بگیرند. در مورد اخیر توصیه ما بیشتر استفاده از خانه دارانی است که معمولا بصورت نیمه یا تمام وقت به استخدام چنین خانواده ها در می آیند.
هرچند در سایه یک عمر تلاش, گاه میتوان دوران میانسالی آسوده خاطرتری داشت, اما خوشی و لذات سالهای جوانی و میانسالی و پیری را نمیتوان باهم مقایسه کرد.
استفاده از نقطه نظرات دفاتر طراحی و دکوراسیون داخلی ساختمان, از جمله برای تغییرات دکوراسیون, بهتر است بیشتر جنبه فنی و اجرائی داشته باشد. دکوراسیون هر منزل با روحیات ساکنان آن تناسب مستقیم دارد و اگر خانم خانه فرصت ندارد, این خانه داران ( که اغلب هم خانم اند ) در این زمینه نیز شایسته ترند.
اما بخش اعظم خانواده های جوان و نسبتا میان سال, نه از نظر مالی و فرهنگی قادر به استفاده از چنین خدمات نیستند و لاجرم شاید بهتر آن باشد بدون کمترین اعمال سلیقه و همراه بیشترین تحمل از مجموعه انرژی خانواده استفاده نمود تا روح خانه شادتر, خوشایندتر و . . . فارغ از کمترین یکنواختی گردد.
وقتی خانم خانه در بازگشت از کار بیرون, حتی فرصت آنرا ندارد تا لباس مناسب منزل بپوشد, چگونه میتوان بدون همراهی همه اعضاء خانواده به مجموعه کارهای منزل ( از جمله دکوراسیون ) رسیدگی کرد ! ؟
خانمهای خانه را به مزاح, فرمانده می نامند. اما در این سخن, حقیقتی نیز هست. واقعیت آنست که خانمهای خانه دار بجهت فراغت مغتنم از بسیاری گرفتاری های بیرون منزل, فرصت, اشراف و دانش آنرا دارند که مناسبترین دکوراسیون را برای هر فضای منزل انتخاب کنند. معمولا تغییراتی نیز که ایشان در دکوراسیون میدهند, با روحیه و سلیقه مجموعه خانواده سازگارتر است.
اما وقتی خانم خانه نیز پا بپای آقایان بخش قابل توجهی از انرژی اش را بیرون منزل صرف میکند, بهتر است قدری بیشتر با سلیقه و خواست دیگر اعضاء خانواده راه آمده و از فرصتها و انرژی تک تک آنان بیشترین بهره ممکن را ببرد. معمولا در این زمینه ها خانمها از مدیریت بهتری برخوردارند. به این ترتیب شاید نتوان بهترین انتخابها را کرد و تغییرات بهتری نیز در دکوراسیون هر فضا ممکن باشد, اما گفته اند : کاچی, بعض هیچی ! ؟
در چنین شرایط لازم است هر عضو خانواده به فراخور حال و زمان, بی خیال مطالعه و دقت در مسائل دکوراسیون نباشد. میگویند نمیشود ناخوانده ملا شد ! سلیقه در زمینه دکوراسیون نیز گرچه قدری به درون انسانها مربوط می شود, اما با آموزش و دل دادن قابل کسب و ارتقاست.
زندگی را تنها یک بار فرصت است. امید آنکه این فرصت یگانه, برای تمام خانواده ها همراه سلامتی و دل خوش باشد !
روحیات اشخاص در سنین گوناگون البته بسیار متفاوت است. اما برای مثال برخی زمینه های دکوراسیون داخلی ساختمان ( مثل اغلب انواع آکواریوم ) وجود دارد که شاید به دلائل مختلف, اما برای اغلب سنین از کودکی تا کهنسالی میتواند دلپذیر و مایه آرامش باشد.
